Eilt.blog

wandelen tussen de oren

eilt.nl – eilt.online

  • Zicht op de toren van Loppersum

    Vorig jaar heb ik de Fivelstadtocht aan me voorbij laten gaan omdat ik de dag daarvoor al een forse afstand had gelopen. Maar deze keer wilde ik het weer proberen. Het was deze zaterdag 13 september prima wandelweer – misschien een paar spatjes regen gehad.

    De start was natuurlijk in Appingedam en we liepen naar het westen – vanwege het jubileum gedeeltelijk langs de route van de Canadese bevrijders 80 jaar geleden. Ieder jaar volgt de Fivelstadtocht een andere kompas-richting (ongeveer noord, zuid, oost of west).

    Oprijlaan van de borg Rusthoven

    Omdat het tegelijkertijd Open Monumentendag was konden we diverse oude kerken langs de route ook binnen bekijken. Natuurlijk ging ik soms de hoge preekstoel beklimmen en de akoestiek testen: “Goedemorgen gemeente. We gaan deze dienst aanvangen met het zingen van Psalm 119 alle verzen!”

    De route was voor mij vertrouwd omdat ik hier vaker heb gefietst en gewandeld. Hierbij de volledige route op de kaart uit de app van Outdooractive. Helaas liet WandelWeb mij in de steek maar ik geef die app later weer een kans.

    Komende week wil ik weer gaan lopen met de grote rugzak maar dat gaan kortere dag-afstanden worden. Ook daarvan lezen jullie dan hier een verslag.

    Resten de steenfabriek bij Rusthoven
    Kunst kijken in een boerenschuur iets ten noorden van Tjamsweer

    Alle details en nog meer foto’s kan je HIER vinden. Vanzelfsprekend doe ik het allemaal voor de medaille 😉

  • Zaterdag 6 september heb ik wad gelopen. Deze keer vanaf Brakzand naar Schiermonnikoog! Een prachtige tocht door het meest natuurlijke landschap van Nederland. Het blijft bijzonder om te lopen over de drooggevallen bodem van de Waddenzee omringt door de horizon.

    De start van de hele rondreis was Lauwersoog. Daar lag de Silverwind aan te steiger. Dit schip bracht ons naar de zandplaat Brakzand. Later hoorde ik dat je ook kon starten vanaf de dijk – nadeel is dat je dan veel door slik moet ‘lopen’. Onze groep had ook wat stukjes zachte grond maar meestal liepen we op zandplaten.

    Onze gidsen vertelden over het leven op het wad – oesters, mosselen, kokkels, wormen, wieren en algen. Je kan de gidsen herkennen aan hun lange stokken. Daarmee kunnen ze diepten peilen en steun geven aan mensen die houvast nodig hebben. Ik hoorde dat men met twee stokken ook een brancard kan bouwen.

    We moesten door meerdere geulen waden. Bij de laatste geul namen we een korte pauze om te zwemmen – het water was helemaal niet koud!

    Uiteindelijk kwamen we ten oosten van de veerhaven op de dijk terecht. Een paar honderd meter achter de dijk was een wasplaats om de ergste klei af te kunnen spoelen en droge kleren aan te kunnen trekken. Helaas geen douches dus de rest van de avond had ik een zeelucht om mij heen.

    Samen met Erna (één van de wadlopers) een hapje gegeten bij een lekker restaurant. Na negen uur werden de vele wad-wandelaars door drie bussen meegenomen naar de haven – waar de Silverwind op ons lag te wachten. Rond elf uur kwamen we weer aan op de vaste wal. Gelukkig kon ik met Erna meerijden. Haar man haalde ons op vanaf de kade – zij brachten me tot station Winsum zodat ik toch nog thuis kon komen.

    Eerlijk gezegd had ik vooraf helemaal niet nagedacht over de terugreis 😔

    Geen filmpje opgenomen maar wel wat foto’s (klik HIER voor een overzicht)

    Terug naar Eilt.nl

  • De vierde en laatste dag van de eerste Groningse Vierdaagse had als titel “De Bommen Berend route”. Bommen Berend was de bijnaam van Christoph Bernhard von Galen, de bisschop van Münster, die in 1672 de stad Groningen belegerde. Hij gebruikte veel bommen om de stad op de knieën te krijgen. Maar dat mislukte – ieder jaar op 28 augustus viert Groningen nog steeds het Gronings Ontzet.

    Misschien moeten we Groningen zijn eigen Via Gladiola geven en die Bommen Berend Boulevard noemen – hoewel Poffert Plaza als tijdelijke naam voor de Grote Markt ook mooi is!

    De wandeling was vandaag naar het zuiden, rondom het Paterswoldermeer. Daarmee kwamen we ook een paar kilometer door de provincie Drenthe. En opnieuw over een stukje Pieterpad. De route kan je weer vinden bij Outdooractive (met veel meer foto’s) maar hieronder heb ik de kaart uit die app ook even toegevoegd.

    Sommige wandelaars haal je meerdere keren in – iedereen heeft een eigen snelheid en kiest zijn eigen rustplekken. Erg prettig dat er veel banken zijn langs de route waar je even van de benen af kan – en de schoenen even uit kan doen.

    Deze vrijdag waren ook de 1-daagse wandelaars aan het wandelen. Toch werd het nergens echt druk. Er was hoogstens een wachtrij bij de koffie.

    Muziek onderweg

    Terugkijkend ben ik erg tevreden over de organisatie van deze vier dagen. Misschien heb ik nog wel wat tips bij de routes, mogelijk is 25 kilometer een handiger afstand om de routes uit te zetten in en rond Groningen. Of moet ik volgend jaar voor de 40 gaan? (nee!)

    Maar ik ben blij! De medaille is binnen!

    Terug naar eilt.nl

  • Omdat mijn linkervoet pijnlijk was heb ik mijn oude wandelschoenen aangetrokken. Die had ik al gebruikt bij het schilderen, dus zaten er verfvlekken op – maar dat is geen probleem natuurlijk. De nieuwe schoenen moet ik blijkbaar eerst wat verder inlopen met kortere routes. De oudjes lieten mij niet in de steek – ook al laat de zool een beetje los. Nergens last van gehad!

    Vandaag had de organisatie de route “Slag om het Oosten” genoemd, want die richting was aan de beurt. Een flink deel van de route moesten we heen en terug op dezelfde wegen lopen – dat is niet erg want je ziet andere dingen omdat je in een andere richting loopt. Daarnaast waren er uren verstreken en was de zon inmiddels gaan schijnen na een bewolkte heenreis. De route op Outdooractive kan je daar nalopen (met nog meer foto’s) maar hierbij even het overzicht (de donkerrode lijn is onze looproute):

    Door het park van Kardinge gelopen, Groningen is een groene stad met veel water. Ze hadden ook runderen ‘los’ lopen op een deel van het terrein. Misschien kennen jullie mijn belevenissen met die graseters uit eerdere reizen – ik heb respect, misschien zelfs een beetje angst voor die beesten. Maar deze stier én zijn harem én jonge kalfjes bleven kalm herkauwen en lieten zich uitgebreid fotograferen.

    Morgen is de laatste dag van deze Vierdaagse – ook mensen die zich voor één dag hebben ingeschreven lopen dan mee. In Nijmegen hebben ze de Via Gladiola, ik ben benieuwd welke titel deze finish krijgt. De Tammo Camino? De Bommen Berend Boulevard? Misschien de Via Eierbal? Stuur je ideeën op!

    Terug naar eilt.nl

  • Iets beter uitgeslapen dan gisteren stond ik vanmorgen te wachten op de klokslag van de Martini. Precies om half acht werden we door de poort welkom geheten bij de tweede wandeldag van de allereerste Groninger Vierdaagse – ik zit me nu af te vragen of het Groningse of Groninger moet zijn…

    Deze woensdag ging de route naar het noorden – soms over korte stukjes van het beroemde Pieterpad. De organisatie had het de titel ‘Er gaat niets boven Groningen-route‘ gegeven. Al snel na de start vormt de groep een lang lint – iedereen heeft zijn eigen snelheid. In een groep raak je al snel aan de praat met mensen die dezelfde snelheid hebben.

    Toen we het Van Starkenborghkanaal waren overgestoken zagen we ook een andere ‘wandelclub’ in een lange sliert op weg naar grazige weiden.

    Een route is nooit alleen over prachtige en rustige wandelwegen maar de organisatie heeft ons, ook vandaag, langs mooie hoogtepunten gebracht. Opvallend waren vandaag de kronkels in het landschap, resten van de oeroude Hunze. Ook goed zichtbaar op deze routekaart van Outdooractive (de donkerrode lijn is onze wandeling).

    De terugweg ging voor een groot deel langs het Reitdiep, die ons tot in het centrum van de Stad bracht. Even een paar sfeerfoto’s:

    Morgen gaan we naar het oosten, gedeeltelijk over het Damsterdieppad.

    Terug naar eilt.nl

  • Vandaag was ik veel te vroeg op de Grote Markt in Groningen. De starttijd bleek half acht te zijn, ik dacht zeven uur. Vanwege de verwachte reistijd met de trein ging mijn wekker al om half zes 😑

    Monument voor Jan Evert Scholten – de route van vandaag werd Scholtenroute genoemd.

    Precies om half acht, bij het slaan van de klok in de Martinitoren, werden we op pad gestuurd bij de eerste Groninger Vierdaagse ooit.

    Het kaartje uit Outdooractive heb ik even toegevoegd zodat je kan zien dat we vandaag over de Onlanden kwamen. Iedere dag starten en finishen we op de Grote Markt – maar elke dag stuurt de organisatie ons een andere kompasrichting op.

    Ik heb maar twee keer gepauzeerd. Bij de eerste pauze ging iemand naast mij zitten die me herkende van het korte interview gisteren op RTV Noord. Zelf ben ik helemaal niet goed in het herkennen van gezichten, dus ik was onder de indruk.

    Klassieke wandelaars binden hun vest of jas om de heupen als een soort kilt

    De linker hak is een beetje rood en gevoelig, zal wel komen doordat ik nog nooit zo’n afstand heb gelopen met deze nieuwe schoenen.

    Zin in morgen! Hieronder nog wat foto’s richting finish. Nog meer is te vinden onder deze link.

    Terug naar eilt.nl

  • Morgen (dinsdag 5 augustus) is de start van de Vierdaagse van Groningen. Dat is een nieuw project, natuurlijk veel kleiner dan die van Nijmegen.

    Grote Markt met Martinitoren

    Vandaag was de inschrijving op de Grote Markt. Dat is meteen ook iedere dag de start- en finishplaats van iedere wandeling.

    In de wachtrij werd ik aangesproken door een team van RTV Noord, de provinciale omroep van “Stad en Ommeland”. Ik weet niet of het uitgezonden gaat worden maar heb een kort interview gegeven over de wandeling en de voorbereidingen.

    Helemaal vergeten te zeggen dat ik maanden per jaar aan het wandelen ben…

    Grote Markt met stadhuis en muziekpodium

    De komende dagen probeer ik elke dag een verslag op deze blog te zetten.

    Meer informatie is de vinden op https://www.groningse4daagse.nl/

    Terug naar eilt.nl

  • Pelgrim

    Je verlangen is groot

    Je weg is lang

    Je bent gedragen

    Je bent geborgen

    Vraag

    Noord Groningen ligt iets hoger dan het gebied iets zuidelijker. Dat komt doordat het langer een onderdeel van de Waddenzee is geweest, met meer aanslibbing. Daarom heet deze streek het Hoogeland.

    Vandaag heb ik mijn route opgepakt bij Roodeschool en ben richting westen gelopen. Geen enorme afstand deze keer – daarvoor was de start te laat. In Usquert stapte is weer op de trein.

    Over vroeger starten gesproken: vandaag heb ik me opgegeven voor de Groningse Vierdaagse! Zeven uur ’s morgens starten op de Grote Markt in de stad Groningen, oef. Zie https://www.groningse4daagse.nl

    Maar vandaag was het een middag wandelen langs oude borgen (Rensumaborg en Menkemaborg) en borgachtige boerderijen. Een mooi ruim landschap met een aantal stille dorpen met mooie oude kerken. In Uithuizen heb ik het startpunt van het Jacobspad bekeken (daar stond bovenstaand gedicht op een monument). Het pad gaat uiteindelijk over in de “Camino” richting het bekende Spaanse bedevaartsoord Santiago.

    De wandeling heb ik weer met drie apps opgenomen om ze beter te leren kennen. Een volgende keer loop ik met 1 app – dat is een stuk eenvoudiger.

    Alle foto’s van vandaag heb ik samen in een map gezet (met 1 filmpje): https://photos.app.goo.gl/DeqpHyh3FzoEUqxC6

    De links:

    https://nl.outdooractive.com/nl/track/het-hoogeland/321778631/

    https://www.komoot.com/nl-nl/tour/2435210881

  • Ik vroag de wind mor dij verstaait mie nait

    Ik vroag de zee dij zingt heur aigen laid

    Geef mie de nacht din heb ik onderdak

    Doarom, doarom zing ik

    Ik zai de vogels tegen d’oavendlucht

    Ik denk mien leven in n vogelvlucht

    Geef mie de nacht din heb ik onderdak

    Doarom, doarom zing ik

                 Ede Staal (1941-1986)

    Sinds kort kan je zonder overstap met de trein van Veendam naar Delfzijl. Dat lijkt een enorme verbetering maar dat is het niet. Iedereen gaat namelijk naar Groningen of vertrekt uit Groningen. Vandaag bleef ook niemand in Groningen zitten, zelfs de conducteur werd gewisseld. Niemand? Nou, 1 persoon bleef vandaag op zijn plaats.

    Eems

    Het was namelijk hoog tijd voor een langere wandeling. En het station van Delfzijl is een mooie start voor een dijkwandeling langs de Eems.
    Het was prima weer om buiten te zijn, de paraplu had ik niet nodig. Een sunblock bleek wel nuttig.
    De route heb ik tegelijkertijd in drie apps opgeslagen. Dat kon zonder gedoe – de apps bleven naast elkaar opslaan (alleen Komoot liep natuurlijk een keertje vast 😐).

    Bunkers bij Nansum

    Na een aantal kilometers over de dijk daalde ik af richting Bierum. Daar heb ik bij een prijswinnende koekenbakker een kop koffie gehad met iets erbij. Ook een suikerbrood gekocht (top tip: extra lekker na een paar minuten in de broodrooster).


    In de oude Sebastiaankerk heb ik wat foto’s en een filmpje gemaakt. Zie https://youtube.com/shorts/6ag16QiMm2U?si=V5FNOX5cmsQWp8br

    Sebastiaankerk in Bierum

    Daarna via Spijk richting Oosteinde en tenslotte Roodeschool. Daar waren een paar minder boeiende stukken bij – wandelen is als het leven.

    De links:

    https://www.outdooractive.com/nl/r/321628240

    https://wandelweb.nl/recording/2077

    https://www.komoot.com/nl-nl/tour/2430158978

    De route
  • Net de roman “De Baptisten” uitgelezen, geschreven door Nyk de Vries.

    Voor mij was het een beetje een feest van herkenning – ik ben baptist en kom uit een baptisten familie. Veel gebeurtenissen en woorden bekijk ik daardoor misschien door een gekleurde bril. Geen zorgen: het is een prima leesbaar boek, ook zonder enige kennis over deze kerkelijke gemeente.   >>

    Het verhaal gaat over een jongen die een carrière wil opbouwen in de muziek. Dat gaat bij vlagen best goed, zijn bandje heeft een aantal successen. Tegelijkertijd is het een boek over opgroeien en het veranderen van vriendschappen. De baptisten vormen een decor in deze geschiedenis. Het geloof raakt diverse mensen – maar ieder op een andere manier. De verschillende tijdlijnen spelen door elkaar maar vormen een eenheid.

    Bij boeken die autobiografische kanten hebben – en over een kerk gaan, ben ik altijd bang voor een soort afrekening. Maar de schrijver schrijft bijna liefdevol over de baptisten.

    Het is een roman, de hoofdpersoon en de schrijver zijn niet helemaal dezelfde persoon.


    Een mooi boek – ook voor baptisten 😏