Door de halve hap

Zaterdag 29 maart 2025 – van Weiteveen naar Vechtoever
(Dag 7)

Slapen in de voormalige pastorie van bleek een goed idee, ook al heb ik daardoor kilometers dubbel gelopen. Een mooi groot stijlvol pand met alles wat een wandelaar nodig heeft.
Deze morgen even geprobeerd de naastgelegen kerk te bezoeken maar helaas bleek de deur op slot.

Onderweg kom ik geregeld in gesprek met mensen die nieuwsgierig zijn naar mijn avonturen. Het valt me op dat veel mensen vaak zelf ook plannen hebben (of hebben gehad) om een lange reis te ondernemen.

Ongemerkt ging ik vanmorgen de grens over. Nergens een bord met “Willkommen in Deutschland”. Mooi dat de grenzen zo onzichtbaar zijn – ik ben erg blij met de EU, ook al is dat blijkbaar geen populaire mening.

Opvallend verschil met routes in Nederland is het verschijnsel schuilhut. Een soort huisje met picknicktafel, vaak onderhouden door vrijwilligers in de buurt. Erg blij mee!

Vandaag wil ik mijn tentje ergens langs de oever van de Vecht opzetten. Even een veilige plek opzoeken.
Morgen loop ik waarschijnlijk weer over de grens. Dan loop ik verder door Twente.

Op de kaart is dit stuk Duitsland een rare hap uit Nederland. Deze vreemde grens is hier trouwens erg oud, ouder dan Nederland of Duitsland zelf.