Koeien!!

Donderdag 13 juni 2024

Van Sedgebrook naar Dry Doddington

Die gewijde grond gaf niet veel rust – elk uur werd ik wakker door de torenklok 🕑

Vroeg ingepakt, nog wat foto’s van de kerk gemaakt en daar water gehaald.

Toen op pad. Ik had besloten niet te ver te lopen zodat ik op het volgende adres langer kan slapen. Lincoln zal ik voor het weekend toch niet gaan bereiken.

Even buiten het dorp kwam ik over een weiland met koeien. Vaker gedaan, maar altijd spannend. Deze keer kwamen ze in 1 groep achter mij aan. Iedere keer als ik stopte, stopten zij ook maar wel iedere keer iets dichterbij.

Een wandelaar, die ik volg op YouTube, had eens het advies gegeven om jezelf groot te maken – met uitgestrekte armen. Dat hielp een beetje. Toen klapte ik mijn paraplu uit, daar schrokken ze wel van.

Maar ze bleven mij volgen tot het hek 🐮 terwijl ik zwaaide met mijn plu en heel hard “STOP!” riep.

Puf, veilig … ik leef nog!

Een eind verder kwam ik weer op de Viking Way. De eerste kilometers zagen er beter uit dan die van gisteren.

Ontbijt en koffie gemaakt in de berm. Ik probeer regelmatig een pauze te nemen maar er zijn vandaag erg weinig zitplaatsen.

Voor volgend jaar kies ik een lichtere tent zodat ik ruimte heb voor een krukje.

Na het ontbijt begon de route helaas weer onbegaanbaar te worden. Terreinwagens hadden het pad stuk gemaakt. Veel water en gladde kluiten klei maakten de reis weer moeilijk.

Na een half uur zwoegen kwamen mij twee oudere wandelaars tegemoet. Inmiddels kon ik weer normaal verder – maar ik heb hen ernstig afgeraden de Viking Way te lopen. Zij kozen daarom voor een andere route.

Bij het volgende dorp boodschappen gedaan en lasagne gegeten op een terras in de zon. Lekker.